به گزارش دنیای اقتصاد، فوتبال کشور عزیزمان ایران امسال در روسیه چهارمین دوره حضور خود را در مسابقه های جام جهانی تجربه می کند. حضوری که همواره با حواشی متعدد ه
موزیک بازی با جام جهانی
عبارات مهم : ایران
به گزارش دنیای اقتصاد، فوتبال کشور عزیزمان ایران امسال در روسیه چهارمین دوره حضور خود را در مسابقه های جام جهانی تجربه می کند. حضوری که همواره با حواشی متعدد همراه بوده هست. امسال و در آستانه شروع مسابقه های جام جهانی هر روز خبر تازه ای از انتشار یک قطعه موسیقی به مناسبت حضور کشور عزیزمان ایران در این مسابقه های منتشر می شود.
از یک سو خوانندگان مطرح با همکاری آهنگسازان برجسته سرگرم ارائه قطعات موسیقی جام جهانی شده است اند و از سوی دیگر خوانندگان ناشناس و سلبریتی های اینترنت که گاهی به صورت جدی و البته زیاد به صورت شوخی و فکاهی ترانه هایی را جهت تیم ملی فوتبال کشور عزیزمان ایران در جام جهانی روسیه ساخته و منتشر کرده اند. در کنار بازدیدکنندگان پرشمار شبکه های اجتماعی، نام بعضی از اشخاص آشنا شده است موسیقی کشور با سرود تیم ملی کشور عزیزمان ایران در جام جهانی پیوند خورده است.
قضیه از آنجا شروع شد که حدود شش ماه پیش در جلسه ای یکسان بین بنیاد رودکی و فدراسیون فوتبال، مقرر شد ارکستر سمفونیک و ملی کشور عزیزمان ایران موسیقی ترانه تیم ملی در جام جهانی روسیه را اجرا کند. این تصمیم البته سختى ها و آسانى ها های زیادی داشت، اگرچه خوانندگان مطرحی جهت اجرای سرود تیم ملی دعوت شدند ولی زیاد آنان از اجرای سرود رسمی تیم ملی که فدراسیون فوتبال پشتیبانی اش می کرد، سرباز زدند. این در حالی است که به صورت موازی چند خواننده دیگر قطعاتی را جهت تیم ملی اجرا کرده بودند. در این گزارش به اتفاق ها و حواشی این عنوان می پردازیم.
موسیقی و جام جهانی
سابقه موزیک خواندن جهت جام جهانی به صورت رسمی به سال ۱۹۶۲ شیلی برمی گردد. با ترانه «El rock del mundial» از لوس رامبلرز. البته این ترانه و موزیک های مشابه اش در آن زمان، نه به قدر امروزشان معروف و محبوب بودند، نه به سفارش کشور میزبان ساخته می شدند. تمرکز و نقطه قوتشان زیاد از شعرهای فاخر و فخیم ارزش می آمد و به نیت ضبط و ثبت احساسات پرشور و هیجان ورزشی حین مسابقه های تهیه، ساخته و خوانده می شدند.
جام جهانی ۹۰، نخستین بار بود که کشور میزبان یعنی ایتالیا رأسا پی این افتاد که خودش به طور رسمی آهنگی جهت این بزرگ ترین تورنمنت فوتبالی دنیا سفارش بدهد. آهنگی که به وسیله «جیانا نانی نی» خواننده راک ایتالیایی و «ادواردو بناتو» اجرا شد ولی فضا و حال و هوای ترانه همچنان مثل سابق بود. هشت سال بعد ولی فرانسوی ها انقلابی در این عرصه به پا کردند.
آنها از ریکی مارتین، خواننده پورتوریکویی درخواست کردند آهنگی را به عنوان سرود رسمی جام جهانی بخواند که حال و هوایش به کلی با سنت سالیان قبل و دوره های پیشین تفاوت می کرد. انرژی نهفته در ترانه «Copa de la vida» (همان ترانه معروف «گل گل گل» با آن سازبندی کوبه ای و بادی فوق العاده که دنیا را تکان داد و هنوز در رنکینگ ترانه های رسمی جهت ادوار متفاوت جام جهانی در رتبه اول قرار دارد)، کم کم بقیه کشورها را هم تهییج کرد تا به فکر ساخت موزیک هایی شاد، مهیج و جالب و به دور از جدیت ها و عصاقورت دادگی های مرسوم بیفتند. صورت هایی چون شکیرا، جنیفر لوپز و پیت بول خواننده های رسمی جام های جهانی ۲۰۱۰ و ۲۰۱۴ شدند و جهت جام جهانی روسیه نیز «لیدی گاگا» معرفی شده است تا حضور سوپراستارهای موسیقی دنیا جزو هیجان های غیرقابل انکار جام های جهانی باشند.
سرودهای ایرانی جام جهانی
جام جهانی ۱۹۹۸: علیرضا عصار از سوی فدراسیون فوتبال به عنوان خواننده سرود تیم ملی فوتبال کشور عزیزمان ایران به مسوولان مربوطه معرفی شد. در این بین بعضی از خواننده های ایرانی خارج از کشور نیز به صورت مستقل اقدام به تولید قطعاتی جهت تیم ملی فوتبال کردند. استقبال از ترانه عصار چندان که مسوولان فکرش را می کردند، نبود. استفاده از ابیاتی سنگین و کلمات عجیب و غریب در این ترانه اعتراضات زیادی را به همراه داشت. کمتر کسی را سراغ داریم که حتی یک بیت از آن ترانه را به خاطر سپرده باشد. ولی همزمان در همان دوره استاد شهرام ناظری اثری را به نام «سواران دشت» به اجرا درآورده بود که در روزهای حضور کشور عزیزمان ایران در جام جهانی بارها پخش شد و البته مورد استقبال نیز قرار گرفت. بعضی از خوانندگان خارج از کشور نیز ترانه هایی جهت تیم ملی کشور عزیزمان ایران در جام جهانی اجرا و ارائه کرده بودند.
جام جهانی ۲۰۰۶: بعد از یک دوره غیبت تیم ملی در جام جهانی، در بحبوحه حضور ملی پوشان کشور عزیزمان ایران در آلمان، بحث خواندن سرود تیم ملی، نقل محافل شد. بااهمیت ترین علت حساس شدن سرود ملی در این دوره تاکید فیفا به ارائه یک سرود بود. در ابتدا نام استاد محمدرضا شجریان، استاد ناظری، گروه عارف و… به عنوان پیشنهاد مهم جهت خواندن سرود تیم ملی به میان آمد ولی هیچگاه تایید نشد و به آخر نرسید. در این میان دوباره نام علیرضا عصار و در کنار او نام امیر تاجیک مطرح شد. گل کردن نام امیر تاجیک که چند موزیک معروف و حماسی آن دوران را خوانده بود و البته چند بار نیز در ورزشگاه آزادی به اجرای زنده پرداخته بود باعث شد تا وی بسیار به این اتفاق نزدیک شود و اتفاقا موزیک موردنظر خود را نیز روی شعری از علی معلم، آهنگسازی، تنظیم و خوانده بود ولی در نهایت علیرضا عصار توانست عرصه را به دست بگیرد با آهنگی که به رهبری شهرداد روحانی آهنگسازی شد.
در این دوره بیشترین درخواست نیز جهت خواندن سرود تیم ملی عرضه شد و آن طور که گفته می شد ۱۴ موزیک راجع به حضور کشور عزیزمان ایران در آلمان ساخته و پخش شد که طبیعتا هرکدام از آنها داعیه رسمی بودن داشتند. گروه آریان، بنیامین، گروه سه نفره مهرداد میناوند، نیما نکیسا و پژمان جمشیدی و… تنها بعضی نام هایی بودند که در این دوره اقدام به خواندن موزیک کرده بودند.
جام جهانی ۲۰۱۴: دوباره بعد از یک دوره وقفه کشور عزیزمان ایران به جام جهانی رفت و این بار احسان خواجه امیری با قطعه «دروازه های دنیا» با ترانه ای از روزبه بمانی به عنوان خواننده رسمی کشور عزیزمان ایران در جام جهانی برزیل معرفی شد و بعد از رونمایی از این قطعه، سیل انتقادات به سمت فدراسیون فوتبال و این خواننده روانه شد. قطعه ای که زیاد حال و هوای آثار حماسی مثل «عشق الهی» را داشت بار دیگر تفاوت سلیقه های مردم و مسوولان گزینش اثر را نشان داد. تصویر العمل مردم، منتقدان و مسوولان نسبت به این قطعه آنقدر منفی بود که احسان خواجه امیری مورد شدیدترین حمله ها قرار گرفت. در ادامه مسوولان دولتی نیز نسبت به قطعه تصویر العمل نشان دادند.
… و جام جهانی امسال
امسال هم اگرچه از چند ماه گذشته نام هایی مثل سالار عقیلی، محسن چاوشی، محمد معتمدی، علیرضا قربانی، محمد اصفهانی، علیرضا عصار و… مطرح شد ولی در نهایت فدراسیون فوتبال در روزهای آخر فروردین گذشته نام دو خواننده را مطرح کرد؛ یکی سالار عقیلی و دیگری علیرضا قربانی که اولی با آهنگی از بابک زرین و شعر احسان افشاری به استقبال جام جهانی می رفت و دومی با قطعه ای از شهرداد روحانی و شعر ساعد باقری. ولی همین خبر هم دوامی نداشت. علیرضا قربانی به فاصله کوتاهی از انتشار این خبر، بیانیه ای نوشت و از حضور در آن انصراف داد.
پس از او محمد معتمدی هم گفت که تمایلی جهت خواندن چنین سرودی ندارد. همزمان شایعاتی راجع به خواندن محسن چاوشی منتشر شد ولی او هم تکذیب کرد و… تنها سالار عقیلی بود که پای کار ماند تا یک قطعه حماسی- ورزشی را هم به کارنامه خود اضافه کند.
با این حال این همه ماجرا نبود. قرار شد که شهرداد روحانی دو قطعه بی کلام جهت تیم ملی بسازد تا در کنار اثر بابک زرین در روسیه منتشر شود. جالب اینکه مدیر فدراسیون فوتبال در وقت اعلام نام خوانندگان سرود رسمی تیم ملی گفته بود که قرار است قطعه ای دیگر نیز با آهنگسازی فریدون شهبازیان منتشر شود ولی خبری از این عنوان هم نشد.جالب اینکه در کنار این اسامی، بعضی از خوانندگان نیز به صورت خودجوش یا با اسپانسرینگ برندها اقدام به انتشار قطعاتی جهت جام جهانی کردند؛ علیرضا عصار که پرسابقه ترین خواننده در خواندن ترانه های جام جهانی هست، امیر مقصودلو با آهنگی زیرزمینی به نام «گل» که با قطعه ای به سبک موسیقی سامبای آمریکای جنوبی ساخته شده است هست، گروهی متشکل از محسن شریفیان (سرپرست گروه لیان) و عروسک جناب خان که گویا قرار است با بهره گرفتن از ظرفیت های موسیقی بوشهری و مناطق جنوب کشور عزیزمان ایران جهت تیم ملی بخوانند و…
اگرچه شور و هیجان حضور تیم ملی کشور عزیزمان ایران در جام جهانی در جامعه به خوبی لمس می شود ولی به نظر می رسد کشور عزیزمان ایران تنها کشوری باشد که در آ ن تعداد قابل توجهی از بازیگران و صورت های معروف به صورت رسمی و با دعوت نهادهای مربوطه و یا به صورت خودجوش جهت تیم ملی فوتبالشان ترانه بسازند و اجرا کنند. به هر حال تعدد این آثار کمی شگفتی آور است.
آهنگ‌بازی با جام جهانی
واژه های کلیدی: ایران | ترانه | موزیک | خواندن | ایرانی | فوتبال | موسیقی | فوتبالی | خواننده | جام جهانی | جام جهانی
دانلود فایل ها
توجه: ممکن است تمام لینک های دانلود به دستور مقام قضایی حذف شده باشد...
